- бағоҷ
- [بغاج]чизу чорае, ки барои ба ҷое фиристодан бо роҳи оҳан, ҳавопаймо ва ғ. баста месупоранд; бағоҷ кардан баста супоридани бор (барои бо роҳи оҳан ё роҳи ҳавоӣ фиристодан ба ҷое)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
